Tips voor penhouding, zithouding en bladhouding

Om het schrijven gemakkelijker te maken, is het niet alleen belangrijk om de letters en de spelling onder de knie te krijgen. De algemene omstandigheden bepalen ook hoe ontspannen je bent bij het schrijven.

Wanneer kinderen - maar ook volwassenen - geconcentreerd aan het schrijven of tekenen zijn, ontstaat vaak het volgende beeld: de ogen zijn vernauwd, de benen zijn geknikt en de neus zweeft slechts enkele centimeters boven het papier. Wie heeft zijn rug en nek niet belast in deze houding? Deze zithouding is niet alleen belastend voor de rug, maar zit ook in de weg bij het schrijven of tekenen. Vooral voor kinderen moet de hoogte van tafel en stoel worden aangepast aan hun lengte, zodat ze een zo ontspannen mogelijke zithouding kunnen aannemen. Idealiter raken de voeten de vloer volledig, is de rug rechtop en rusten de onderarmen losjes op het tafelblad. Knieën en ellebogen moeten elk een hoek van ongeveer 90 graden vormen. Omdat kinderen snel uit hun kleren groeien, en dus ook uit hun meubilair, zijn in hoogte verstelbare tafels en stoelen een goed idee.

Een van de meest besproken onderwerpen bij het leren schrijven is de penhouding. Al op de kleuterleeftijd, als kinderen bezig zijn met tekenen en knutselen, leren ze een penhouding aan. Daarom is het belangrijk om vanaf het begin geschikte pennen en potloden te gebruiken. Om een greep met drie vingers aan te moedigen, zijn iets dikkere, driehoekige potloden geschikt die visualiteit en extra grip bieden door middel van gripuitsparingen. De ideale situatie is dat het potlood losjes op de middelvinger rust en van opzij wordt vastgehouden door duim en wijsvinger. Op die manier kunnen duim en wijsvinger de pen gemakkelijk in alle richtingen bewegen door een combinatie van pols- en vingerbewegingen, terwijl de middelvinger het gewicht van de pen draagt.

Eenvoudige, leuke oefeningen maken het gemakkelijk om de driepunts greep te oefenen. Kleine tip: kinderen kunnen bijvoorbeeld een gummetje in de hand krijgen dat ze met hun ring- en pink in hun schrijfhand houden. Op die manier zijn slechts drie vingers beschikbaar om het potlood vast te houden. Als kinderen echter al een andere schrijfhouding hebben aangeleerd, is het vaak moeilijk die opnieuw aan te leren. In dat geval moet de nadruk liggen op het optimaliseren van de gebruikte pengreephouding: het potlood moet ontspannen worden vastgepakt, d.w.z. de knokkels mogen niet "doorbuigen" bij het vasthouden. Een teken van te veel druk is wanneer de knokkels van de hand al helemaal wit worden. Om ervoor te zorgen dat de hand voldoende bewegingsvrijheid heeft moet de pols zo recht mogelijk worden gehouden.